Πηγή: myfilm.gr
του Αντώνη Αγγελόπουλου
με τους Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Μιχάλη Μαρίνο, Δημήτρη Τζουμάκη, Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο
Υπόθεση:
Τον Δεκέμβρη του 2009 ένα ολόκληρο νησί με μπροστάρηδες τις τέσσερις «εξουσίες» ήρθαν στα μαχαίρια για μια διαθήκη. Η κατάληξη; Κάποιοι από τους ήρωες οδηγήθηκαν στη φυλακή, κάποιοι έμειναν στο νησί και κάποιοι πήραν των ομματιών τους. Κι ερχόμαστε στο σήμερα… υποτίθεται πέντε χρόνια μετά! Ο Μπάμπης (Βλαδίμηρος Κυριακίδης), ο Άγης (Δημήτρης Τζουμάκης) και η Αφροδίτη (Ζέτα Δούκα) εκτίουν τις ποινές τους. Ο πρώτος σε λίγο αποφυλακίζεται με αναστολή, ο δεύτερος έχει μπροστά του πολλά χρόνια, ενώ η χήρα αποφυλακίζεται κανονικά. Την ίδια στιγμή, ο παπά Λάμπρος (Μιχάλης Μαρίνος) δεν έχει ποίμνιο πια. Εκτίει μια άλλου είδους ποινή, καθώς η Ιερά Μητρόπολη του επέβαλε το επιτίμιο της «εθελοντικής προσφοράς» σε κρατουμένους. Η μοίρα τα φέρνει έτσι που δύο μόλις ημέρες πριν την αποφυλάκιση, Μπάμπης και Αφροδίτη, γίνονται κατά λάθος μάρτυρες της εξομολόγησης ενός ετοιμοθάνατου βαρυποινίτη στον παπά Λάμπρο. Μαθαίνουν για την ύπαρξη ενός μεγάλου θησαυρού στο νησί, από τα χρόνια της τουρκοκρατίας, η θέση του οποίου υπάρχει σημειωμένη σε κάποιο χάρτη διαιρεμένου σε δύο κομμάτια. Ο ετοιμοθάνατος δίνει στον παπά Λάμπρο τον μισό χάρτη, αλλά πριν προλάβει να αποκαλύψει το όνομα του κατόχου του υπόλοιπου χάρτη, την «κάνει» για τα Ηλύσια πεδία! Ο Μπάμπης επωφελείται της ευκαιρίας και εκβιάζει τον παπά Λάμπρο, για να γίνει συνεταίρος του. Ο Άγης μαθαίνοντας για τον θησαυρό οργανώνει την απόδραση του. Η Αφροδίτη, εμπλέκεται στην ιστορία με την σύμπραξη της Εύας (Δάφνη Λαμπρόγιαννη) και του Όττο (Νίκος Γεωργάκης), ενός γερμανού που δεν είναι σε καμία περίπτωση ο ήσυχος άνθρωπος που δείχνει. Χωρίς να γνωρίζουν οι μεν για τους δε, θα κατέβουν όλοι στο νησί, όπου και θα ξεκινήσει ένα ανελέητο «κυνήγι χαμένου θησαυρού». Στο χάος που θα ακολουθήσει, θα εμπλακούν όλοι οι παλιοί γνώριμοι, μεταξύ των οποίων και το φάντασμα της... Ολυμπίας (Ελένη Καστάνη).
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Η Βαθμολογία μου:
Η ΝΗΣΟΣ 2, το σίκουελ της γνωστής και πολύ επιτυχημένης πρώτης ταινίας, με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Η σύγκριση είναι καταλυτική, σε βάρος της δεύτερης συνέχειας.
Εκεί που στο πρώτο μέρος η ίντριγκα και το χιούμορ στέκονται σε πολύ αξιοπρεπή πλαίσια, πιάνοντας ζωηρά και τολμηρά τον παλμό της σάτιρας που κρύβει η καρδιά του νεοέλληνα, και η "καπρικού" τύπου κομεντί - που είχε αποθεωθεί στην χρυσή περίοδο της Φίνος φιλμς - τώρα, σ' αυτό το σίκουελ, έχουμε απλώς μια κουρασμένη "χρονοαντανάκλαση".
Οι ηθοποιοί μοιάζουν να προσπαθούν να κρατήσουν την μηχανή σε λειτουργία κάποιες στιγμές, ενώ σε άλλες απλώς κάνουν πλάκα, με τους ίδιους τους χαρακτήρες που υποδύονται. Αυτό το τελευταίο ίσως και να δίνει το μόνο θετικό στοιχείο, μέσα από ένα σενάριο γεμάτο τρύπες, με ρυθμό που δεν λειτουργεί και μια ίντριγκα που στέκεται σε ξοανικό επίπεδο. Ο αυτοσαρκασμός δίνει στον υποψιασμένο θεατή την λεπτή απόλαυση της αποδόμησης της ερμηνείας και την αίσθηση της κωμικής ανατροπής.
Ο πήχυς από την πρώτη ΝΗΣΟ , ήταν ήδη ψηλά και δύσκολο να τον υπερβείς ξανά με την ίδια συνταγή. Οι προσδοκίες για τον εμπορικό κινηματογράφο υψηλού προφίλ καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα στην άνευρη συνέχεια της ΝΗΣΟΥ, σε σύγκριση με το εμπνευσμένο δράμα ΤΟ ΤΑΓΚΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ που προβάλλεται ταυτόχρονα, με στόχο τον μέσο θεατή.
Σαν σουρεαλιστική φόρμα ίσως είχε κάποιο νόημα να πείσει πιο πρακτικά, όμως με τα ίδια κλισέ και χωρίς ανανέωση, απέτυχε σκηνοθετικά και υποκριτικά...
http://www.myfilm.gr/9498
